$("#clientarea").html("
\n\n \n\n \n\n <\/P>\n\n Rozpoczynając wieczorne obserwacje warto stworzyć plan obserwacji. Warto sprawdzić co, kiedy i gdzie jest widoczne. \n\n Sfera niebieska porusza się w wyniku ruchu wirowego Ziemi. Obiekty wschodzą i zachodzą. Co więcej, w wyniku ruchu \n\n orbitalnego wokół Słońca naszej planety, każdy obiekt jest widoczny sezonowo. Gwiazda widoczna latem nad ranem, \n\n zimą widoczna jest wieczorem. Gdy wieczorem zaczynamy obserwacje skupmy się nad tym, co za niedługo będzie zachodzić \n\n i zostawmy sobie na później obiekty, które aktualnie wschodzą lub są wysoko nad horyzontem. Przykładem mogą być planety \n\n Wenus i Merkury. W zależności od ich położenia względem Słońca i naszej Ziemi, widać je przez krótki okres czasu \n\n wieczorem tuż po zachodzie lub nad ranem tuż przed wschodem Słońca. \n\n
\n\n Mając ułożony plan, następnym krokiem jest przygotowanie sprzętu. Nie należy czekać na noc. Dobrze już to zrobić w ostatnich \n\n promieniach zachodzącego Słońca. Ten czas do momentu kiedy zrobi się już odpowiednio ciemno, pozwoli optyce teleskopu lub \n\n lunety schłodzić się do temperatury otaczającego powietrza. Pozwoli to uzyskać lepszy i stabilniejszy obraz od razu na \n\n początku obserwacji. Rozkładając teleskop pamiętajmy o ustawieniu posiadanego statywu na płaskim i stabilnym podłożu. \n\n Teleskop lub lunetę mocując do statywu należy dobrze przykręcić i zabezpieczyć wszystkie śruby mocujące tak, żeby \n\n w nocy gdy jest ciemno, przypadkowo ich nie odkręcić. Mając tak przygotowany teleskop można skierować go ku niebu.\n\n
\n\n \n\n \n\n <\/P>\n\n \n\n Przypatrzmy się jednak wpierw samemu teleskopowi. Możemy je podzielić na dwa typy:\n\n
– refraktory, których optyka w całości oparta jest o soczewki \n\n
– reflektory, w których głównym elementem optycznym jest zwierciadło. \n\n
Optyka jest najważniejszym i najdelikatniejszym elementem każdego teleskopu. Nie należy dotykać soczewek i zwierciadeł. Każdy teleskop posiada trzy ważne elementy:\n\n
– lunetka celownicza, \n\n
– okular,\n\n
– pokrętło do ustawiania ostrości obrazu.\n\n
\n\n Okular jest elementem, w którym powstaje obraz. Obiekt widzimy przykładając do okularu nasze oko. Nie zawsze jednak uzyskany \n\n obraz jest zadowalający. Czasami gwiazda wygląda jak duża plamka, a Księżyc lub planety są rozmyte. \n\n Oznacza to, że musimy ustawić ostrość. Służy temu pokrętło umieszczane najczęściej tuż przy okularze. \n\n Kręcąc je w odpowiednią stronę zauważymy, że obserwowany obraz w okularze zmienia się. Gwiazda robi się coraz mniejsza, \n\n aż staje się punktem, a szczegóły Księżyca i tarcze planet robią się coraz lepiej widoczne. Warto poświęcić \n\n trochę czasu i poćwiczyć szukanie punktu ostrości. Ułatwi to późniejsze obserwacje. \n\n
\n\n Ważnym elementem teleskopu jest lunetka celownicza, która służy do nakierowywania teleskopu na obserwowany obiekt. Gdy popatrzymy poprzez nią na niebo, \n\n zobaczymy fragment nieba i nałożony na nim obraz krzyża. Gdy umieścimy obiekt, który chcemy obserwować w środku krzyża, \n\n pojawi nam się on w okularze teleskopu. Duży fragment nieba, który widzimy przez taką lunetkę, znakomicie ułatwia \n\n poszukiwanie ciała niebieskiego, który chcemy zobaczyć. \n\n
\n\n Tak przygotowani, możemy zacząć przygodę z obserwacjami astronomicznymi. \n\n <\/div>\n\n \n\n <\/body>\n\n <\/html>\n\n<\/div>\n\n \n");